Het zal niemand in de omgeving en ver daarbuiten zijn ontgaan. Maar voor degene die de afgelopen weken toch kopje onder was, hier een greep uit de krantenkoppen:

Vis in de wei na hevige neerslag

Juni bracht ons enorme smak water

Dijken zo zompig dat maaien moet worden uitgesteld

Limburgse boeren de dupe van hevige regenval

Natste juni ooit gemeten in Zuidoosten van Nederland

Dat dus. Nat dus. Ook bij ons.
Want het weer houdt geen rekening met sociaal-maatschappelijke doelstellingen en met tomeloze inzet van alle medewerkers. Nee, ook bij ons is het een modderbad waar we met gemak een paar honderd varkens dolgelukkig mee zouden maken. Geen frisgroen wortelloof, geen sprieterige rijen uien en al helemaal geen volle aardappelplanten. Kort gezegd hebben alleen de tegen de wortelvlieg gezaaide afrikaantjes het echt overleefd. Van alle andere gewassen zijn hooguit wat eenlingen in tact gebleven, de rest is letterlijk kopje onder gegaan. Nou ja, bijna, want we hebben inmiddels aan den lijve ondervonden dat het gezegde ‘Onkruid vergaat niet’ heel letterlijk genomen kan worden. Ook het hooien is al weken uitgesteld; het land is te drassig en het gras inmiddels te bruin, wat de kwaliteit te niet doet. Dat wordt op een houtje bijten voor de schapen komende winter!

Klinkt treurig hè, en dat is het ook. Hier word ik niet vrolijk van. Maar toch, hoe minder alles groeit en bloeit, hoe meer de ideeën in mijn hoofd gaan groeien en bloeien. Want natúúrlijk laten we ons niet kennen en blijven we doorgaan! Niet blind voor de grilligheid van de natuur, maar inspelend op de grilligheid van die natuur. Dat houdt in nòg beter kijkend naar grondsoort, afwatering en gewas. De ideeën krijgen al meer vorm, waarover later vast meer. En tot die tijd is het vooral van belang dat we kijken naar de dingen die wel goed gaan:

– We kunnen verschillende nieuwe medewerkers verwelkomen,
– We hebben een grote rooi-opdracht op het Ijzeren Rijntraject bij de prachtige Meinweg en de Melicker Hei,
– De schapen zijn geschoren en grazen bijna allemaal in de kuddes, een klein deel wordt door ons verzorgd op stal.
– De werkzaamheden op het erf vorderen gestaag.

Want ja, als we ‘Onkruid vergaat niet’ als waarheid aannemen, dan geloof ik net zo hard in
‘Na regen komt…….!’

Maarten

Artikelen nalezen?
http://www.nieuwsgrazer.nl/15oIX/Zpdi
http://www.dichtbij.nl/roermond/regio/artikel/4259132/juni-bracht-ons-enorme-smak-water.aspx http://www.dichtbij.nl/roermond/regio/artikel/4259396/dijken-zo-zompig-dat-maaien-moet-worden-uitgesteld.aspx
http://www.dichtbij.nl/roermond/regio/artikel/4256871/limburgse-boeren-de-dupe-van-hevige-regenval.aspx
http://www.nu.nl/binnenland/4283341/natste-juni-ooit-gemeten-in-zuidoosten-van-nederland.html

Hoewel Festina Lente letterlijk ‘haast u langzaam’ betekent, roept het bij mij vooral ‘vier de lente’ op.

Het gaat goed. Heel goed. De lente breekt aan en het lijkt alsof ook De Zorgdragerij aan het groeiseizoen is begonnen:
– Het gras wordt weer groen dus de meeste lammeren zijn met hun moeders terug de wei in om te begrazen. Eén kudde is zelfs ‘op vakantie’ in Utrecht!
– De Vriendentuin is gefreesd en in vakken verdeeld voor de wisselteelt
– De (biologische) zaden zijn besteld en gearriveerd, klaar om te zaaien
– 30 kg pootaardappelen liggen voor te kiemen zodat ze over 2 weken de grond in kunnen
– 23 kg pootuien  staan bijna allemaal al in ‘hun’ vak in de volle grond
– 150 meter gaas ligt klaar om de gewassen te beschermen
– Palen zijn van het land gehaald om de gazen omheining te ondersteunen
– Het bosje rondom De Vriendentuin is gesnoeid om de zon zijn werk te laten doen

De seizoenen wachten niet, dus we zijn super blij met steeds meer (nieuwe) mensen die dagdelen komen werken en ook stagiaires die ons weten te vinden. Fantastisch, want alle hulp is welkom om verder op te bouwen waar we mee bezig zijn!

Maar niet alleen de natuur groeit en bloeit: Afgelopen week de eerste vergadering gehad over een samenwerking rondom De Vriendentuin. Waar wij vast begonnen zijn om in ieder geval dit jaar al iets voor De Voedselbank te produceren, zijn we nu met -in ieder geval 2- andere Midden-Limbursge zorgboerderijen bezig om de productie door middel van samenwerking te verhogen en af te stemmen. De geluiden zijn positief, van collega’s, van mensen die via De Voedselbank hun eten krijgen, maar zeker ook van instanties die hierbij betrokken zijn of worden.

Terug naar Festival Lente… Festina Lente… Haast je Langzaam.
Het groeit, het bloeit, het gloeit. Heel veel wat nu van de grond gaat komen. Geen tijd te verliezen: Festina!

Maar.
Laten we niet vergeten dat één van de belangrijkste doelen van De Zorgdragerij juist ónthaasten is.

Dus: rustig aan en Vier De Lente!

Maarten

Dit weekend een jaar geleden bij de vuurkorf tijdens een extreem warm voorjaarsweekend. Praten en mijmeren maakte in één avond plaats voor De Knoop die werd doorgehakt: De Zorgdragerij was geboren. Mét plannen over dagbesteding, werken in de natuur én het opzetten van een heuse Vriendentuin.

Vriendentuinen. Ontkiemd in Noord-Holland, bloeiend in De Achterhoek en nu op het punt van zaaien in Midden-Limburg. En allemaal met verse groente voor De Voedselbank als oogst. Want ook in Nederland zijn helaas nog steeds mensen die weinig te besteden hebben. Zo weinig dat zij voor eten afhankelijk zijn van De Voedselbank, een liefdadigheidsinstelling die draait op vrijwilligers en giften. Mensen die in aanmerking komen voor De Voedselbank krijgen wekelijks een pakket met levensmiddelen om zichzelf (en hun gezin) te kunnen onderhouden. Lang niet altijd bevatten deze pakketten verse producten. Dat is zeker geen onwil, maar gevolg van gebrek aan opslag van bederfelijke waar en weinig aanbod (vers is vaak duurder dan houdbaar). En hier komen de Vriendentuinen in beeld. Geïnspireerd op de zeer succesvolle projecten in Noord Holland en De Achterhoek waar samenwerkingsverbanden tussen lokale zorgboeren tezamen 3500 respectievelijk 720 gezinnen wekelijks van versproduct voorzien. Op structurele basis. Voor niks.

Hoe zit dat? Dat is in elke regio een beetje verschillend, maar het komt er op neer dat elke deelnemende (zorg)boer een stukje land ter beschikking stelt. Dat stukje land wordt bewerkt en verzorgd, meestal als dagbesteding door mensen van de zorgboerderijen. Win-win kun je zeggen: vers eten komt nu ook voor mensen van De Voedselbank ter beschikking en de deelnemers van de zorgboerderijen betekenen écht iets voor de maatschappij. Dat geeft een heel positief gevoel!

In Midden-Limburg is De Zorgdragerij de eerste die al concreet bezig is met het opzetten van een Vriendentuin. We zijn druk doende met het zaaiklaar maken van de 2500 m2 die onze tuin groot is. En goed nieuws: ook in breder verband wordt dit idee opgepakt, dus we hebben goede hoop dat we in de nabije toekomst een echt samenwerkingsverband kunnen opstarten. Hard nodig, gezien de cijfers en feiten: De prognose is dat er in 2016 ongeveer 5201 voedselpakketten worden verstrekt door de Voedselbank Midden-Limburg. Gemiddeld eten er 2,27 personen van een pakket, wat betekent dat per week zo’n 229 pakketten worden uitgegeven. Het doel van De Vriendentuinen is dat in elk pakket ongeveer 3 kilo versproduct komt, het hele jaar door. Denk aan aardappelen, wortels, kool, bonen enzovoort. En ook al is 2500 m2 moestuin lang niet voldoende om dit jaar al iedereen te kunnen voorzien, wij gaan beginnen. Alle beetjes helpen, de voorbereidingen zijn in volle gang!

Het natte en frisse weer van nu maken werken in de Vriendentuin niet altijd aanlokkelijk. Het puzzelen, denken en uittekenen van een plan van hoe het moet gaan worden des te meer. En het krijgt steeds meer vorm. Hier de eerste uitlijning:

We gaan werken met wisselteelt in 6 vakken. Dat houdt in dat het gewas dat dit jaar op een plek groeit, het volgende jaar op een andere plek wordt geteeld. Op die manier blijven de gewassen gezonder en krijgen plagen en ziektes minder kans. Er zijn wel een aantal zaken waarmee rekening gehouden moet worden: hoeveel mest heeft een gewassoort nodig, welke soorten kunnen juist wel of juist niet na elkaar et cetera. Puzzelen voor gevorderden maar… we zijn er uit. Tenminste, in grote lijnen. We weten welke groep waar en wanneer moet, maar kunnen slechts gissen welke gewassen gewild zijn. Vandaar dit kleine marktonderzoekje: welke gewassen denk jij dat het beste passen in een pakket van de Voedselbank? Wij zijn erg benieuwd naar jullie reacties en houden natuurlijk iedereen op de hoogte.

O ja, en zoals gezegd: alles wat wij oogsten, wordt geschonken. Mocht je nou zaden, kiemen, knollen of bollen hebben en niet gebruiken: wij houden ons zeer aanbevolen. Noem het een nieuw soort crowd funding: SPROUT FUNDING!

Maarten

Het leven is vooruitzien, moeten de rasechte Vastelaovend-vierders hebben gedacht toen ze de rammen afgelopen najaar zorgvuldig gepland bij de ooien lieten. Elke ram kreeg een spons met gekleurde inkt ondergebonden en werd zo’n 2 weken bij de kudde gelaten, zodat we aan de kleur billen van de ooien precies wisten in welke periode zij hun lammeren zouden verwachten.

Begin dit jaar kregen alle medewerkers een gekleurd rooster toegestuurd: een geel vlak liet zien dat ‘geelgedekte’ schapen zouden beginnen, gevolgd door een groen vlak voor de ooien met een groene kont. Daarna  een wit vlak van een dag of tien. Schapen met witte billen? Nee. Herders met rood-geel-groene wangen! Er bleek zorgvuldig om de Vastelaovend heen gepland, zodat de mens kon vieren zonder dat de dieren er onder zouden lijden. Om na carnaval tot ver in april door te gaan met de andere kleuren van de regenboog op de schapenkonten.

Misschien goed om eerst even een inkijkje te geven in het lammergebeuren. De kuddes van De Wassum lopen met herder en hond door heel Limburg en Brabant. De drachtige ooien worden vlak voor ze gaan aflammeren naar de stal van De Beatrixhoeve gebracht, waar ze droog en beschermd kunnen staan. Op zich zijn de Kempische Heideschapen gewend om gewoon in de wei zonder hulp af te lammeren, maar deze aanpak geeft ons meer zicht op het verloop. Langzaamaan worden, tussen alle andere schapen, de lammeren geboren. Meestal tweelingen en vaak ‘s nachts. Heel vroeg in de ochtend worden de geboren lammetjes met hun moeder naar een apart hokje gebracht om even op krachten te komen en aan elkaar te binden. De lammeren krijgen hun oormerk en de navelstomp wordt in de jodium gedoopt. Er wordt goed opgelet of ze de biest (de eerste en heel gezonde melk) binnenkrijgen. Voordat moeder en kind(eren) na een paar dagen terug mogen naar het grote hok, worden de hoeven bekapt en krijgen de ooien een voetenbad voor gezonde poten. Nog even binnen en dan gaat moeder met haar kroost weer de kudde in.

Soms hebben de schapen toch meer hulp nodig: het lam ligt verkeerd in de baarmoeder, het duurt te lang, er is te weinig melk of de moeder is te zwak. En ook daar zijn wij voor; naast de ‘gewone’ zorg doen we probleembevallingen, geven de fles, medicijnen enzovoort. Al met al zijn we van ‘s morgens heel vroeg tot ‘s avonds heel laat in de weer om alles goed te laten verlopen. De medewerkers van De Zorgdragerij sluiten op de ‘normale’ tijden aan, maar draaien volledig mee in deze bijzondere periode van het jaar.

Terug naar de planning. Het dienstrooster zag er veelbelovend uit. Tijdens de witte periode zouden er even geen ooien meer staan die moesten aflammeren en zouden we alleen de -enorme- kraamkamer hoeven te verzorgen. Elke ras-Limburger plande zijn Vastelaovend en ik zou als enige medewerker van ‘boven de riolen’ met mijn mensen de boel rustig draaiende houden. Tot zover helemaal prima.

Maar… De ram met de groene spons had het blijkbaar niet zo nauw genomen met de planning. Waar we de drukte vóór de carnaval hadden bedacht, werd al snel duidelijk dat er een groot aantal ooien drachtig het ‘witte vlak’ in ging…

Nou is er als verloskundige niets leuker dan bevallingen doen. Net als bij mensen, kunnen de schapen rekenen op mijn liefdevolle zorg. Maar als ik vertel dat er as we speak (carnavalsdinsdag) 89 vastelaovend-lammeren zijn geboren met op de achtergrond zachte carnavalsmuziek uit de radio, dan kun je zeggen dat het lange dagen zijn geweest. Gelukkig met af en toe een paar hele welkome uurtjes hulp van collega’s die met schmink achter de oren kwamen helpen. Druk, maar het geeft ontzettend veel voldoening, daar kan geen optocht tegenop!

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                  Maarten

Wie had vorig jaar rond deze tijd kunnen bevroeden dat een herder met wat schaapjes veel meer zou worden dan een kersttafereeltje?
Wie had kunnen bedenken dat een lang voor onmogelijk gehouden droom tijdens één avond bij een vuurkorf ineens een mogelijkheid bleek?
Wie had durven hopen dat deze mogelijkheid ook daadwerkelijk realiteit werd?

Ja. Er is veel nagedacht, veel gepraat, veel geschreven en veel gezocht het afgelopen jaar. Maar ook zoveel gevonden: een visie, mensen, een locatie, partners, veel groen, heel veel schapen en vertrouwen.

Terug kijkend op het afgelopen half jaar waarin we écht zijn gestart, is er al zo veel gebeurd: we plaatsten een eigen keet, kregen 2500 m2 grond voor een Vriendentuin in bruikleen en werden lid van de Coöperatie Limburgse Zorgboeren. Fantastisch natuurlijk, maar vooral als ondersteuning van waar het allemaal om draait: zorgdragen. Voor elkaar, voor de natuur, het milieu en de medemens. Voor dag en jou.

Vooruit kijkend naar het komend jaar zijn er zoveel ideeën en wensen om deze droom te vervolmaken. Allereerst wens ik dat de medewerkers die in januari bij De Zorgdragerij gaan starten ook hun plek zullen vinden en we er samen een zinvol jaar van gaan maken. Dat we De Vriendentuin verder kunnen opzetten zodat de mensen van de Voedselbank Roermond verse groenten van ons krijgen. Dat de nauwere samenwerking met De Beatrixhoeve onze medewerkers de kans geeft om meer met de schapen te kunnen werken. Dat we in het voorjaar kunnen gaan starten met Plasticvissen op de Maasplassen. Dat we weer vele uren door kunnen brengen in het Midden-Limburgse groen. En boven alles dat ieders eigenheid en diversiteit onze kracht blijft.

Een heel mooi 2016.

Maarten

Gisteren ben ik namens De Zorgdragerij naar de 2e Roermondse Beursvloer geweest. Met een stapel folders onder de arm wat onwennig het gebouw binnengestapt waar het allemaal zou gebeuren, maar waarbij ik nauwelijks een voorstelling had van wát er allemaal zou gebeuren.

Even terug: een aantal weken geleden werd ik door iemand op de hoogte gebracht van het begrip Beursvloer.  De Beursvloer is van oorsprong een initiatief van Vereniging NOV, het branchenetwerk van vrijwilligersorganisaties. In 1996 organiseerde zij de eerste landelijke Beursvloer in de Beurs van Berlage te Amsterdam. In 2002 kreeg het idee vervolg in andere steden en vond de eerste lokale Beursvloer plaats. Met nu dus voor de 2e keer een Roermondse editie, georganiseerd door De Roermondse Uitdaging.

Op elke Beursvloer krijgen maatschappelijke organisaties zoals De Zorgdragerij en bedrijven de kans om iets voor elkaar te betekenen. Vraag van verenigingen en stichtingen op het gebied van Menskracht,  Materialen en Middelen wordt door het bedrijfsleven opgelost. Natuurlijk kan iedere vragende organisatie een  gepaste tegenprestatie bieden, waarbij ik de meest gevarieerde opties de revue heb zien passeren. Enige voorwaarde: alles met gesloten beurs. Op die manier worden in hele korte tijd ‘matches’ beklonken en door de notaris ter plekke vastgelegd.

Tijdens een 3 uur durende informele bijeenkomst -De Beursvloer- onderhandelde ik. Eerst wat onwennig, tot ik er lol in begon te krijgen en ging geloven dat mijn vraag juist mijn aanbod kon versterken; doordat De Zorgdragerij gefaciliteerd  wordt, kan ik beter werk leveren  en onze maatschappelijke missie  verder uitdragen.

Een voorbeeld: Onze VriendenTuin  van 2500 m2 is door onze  medewerkers ontdaan van begroeiing,  maar moet nog zaaiklaar gemaakt  worden, zodat we vanaf komend  voorjaar voor de Voedselbank kunnen  gaan produceren. Een eenmalige  ploegbeurt, omheining tegen  konijnen, herten en wilde zwijnen (!)  en zaaigoed zijn daarbij onontbeerlijk. Een grote investering in arbeid en materieel voor een startende onderneming. Dus… prima vragen voor op De Beursvloer, temeer omdat de opbrengst van deze investering weer volledig terugvloeit in de maatschappij: als arbeidsmatige dagbesteding voor onze deelnemers én als groenten voor de Voedselbank!

Met welwillendheid van alle partijen is er zoveel te bereiken, ik heb meerdere contacten gelegd die zeker vervolg gaan krijgen. Daarnaast onder andere een deal kunnen sluiten met Linssen Veiligheid (foto) die gaan zorgen dat zij jaarlijks de veiligheidseisen gaan controleren, evalueren en borgen. Eén van de eisen waar wij aan moeten voldoen om het Kwaliteitswaarborg voor Zorgboerderijen te krijgen.

Uiteindelijk zijn er in 3 uur tijd 122 ‘matches’ gemaakt met een waarde van meer dan 100.000 euro. Nog los van alle contacten die zijn gelegd om op een later tijdstip tot een deal te komen. Kortom: De Beursvloer is een aanrader voor iedereen die betrokken is bij de samenleving. Juist nu, onderhandelen met een goed gevoel. Wordt zeker vervolgd!

Maarten

Na een proces van informeren, inlezen en inschrijven is het nu een feit:
De Zorgdragerij is officieel lid van de Coöperatie Limburgse Zorgboeren (CLZ).
Dat betekent dat we vanaf november kunnen samenwerken met andere zorgboerderijen, dat onze kwaliteit geborgd wordt én dat deelnemers eenvoudiger voor dagbesteding bij ons in aanmerking kunnen komen!

Heel goed nieuws waarop tijdens het werk werd geproost met een kop koffie en een taartje!

Nou, dat is is lastig uit te leggen. Niet omdat het ingewikkeld werk is, maar omdat het heel veelzijdig werk is. De seizoenen veranderen steeds, de groep waarmee we werken, de klussen die op ons pad komen en de ontwikkelingen die horen bij een nieuwe organisatie.
Maar om het toch een beetje concreter te maken, volgt hier een -absoluut niet volledige- lijst met werkzaamheden op De Zorgdragerij:

Het erf
– Stal vegen
– Voorplaats vegen
– Hooi halen en verdelen over ruiven
– Vrijmaken erf van onkruid en/of puin
– Helpen bij lichte bouwklussen: zand verplaatsen; stenen sjouwen et cetera

VriendenTuin
– Ontginnen van de grond: maaien en zeisen
– Uittrekken planten; knippen van takken en struiken
– Zagen van boompjes
– Stammen en stamresten uitgraven
– Puin verzamelen
– Egaliseren, omploegen en bemesten van de grond
– Plaatsen afrastering
– Groenten en fruit opkweken en/of zaaien
– Oogsten en afleveren bij Voedselbank Roermond

Omgeving Beatrixhoeve
– De herders ondersteunen bij overplaatsen van de schapen
– Assisteren bij het reinigen van de poten en het wassen in het buitenbad
– Afrastering graasgebied plaatsen en opruimen
– Na-maaien van het graasgebied
– Zeisen  van riet en brandnetels
– Handplukken van onkruid
– Zagen van gerooide bomen voor brandhout
– Zagen en hakken van stamresten, omgevallen en dood hout
– Houtwal opschonen
– Zwerfafval ruimen en verzamelen
– Oude afrastering verwijderen
– Ophogen van paden
– Wilgen knotten, planten en opkronen

Motte De Bolleberg (i.s.m. IKL)
– Vrijhouden van het pad, de gracht en de wal
– Groenafval verzamelen en afvoeren
– Aanleggen van takkenrillen of bramensnoeiafvalrillen
– Groot hout vervoeren, zagen en laten drogen

Kasteel Hillenraad
– Haag snoeien en aangrenzend Pieterpad vrijhouden van onkruid
(Bij voldoende deelnemers taakuitbreiding)

Natuurgebieden Midden Limburg (i.s.m. De Wassum Landschapsbeheer)
– Verwijderen van niet-inheemse begroeiing

De Maasplassen (gepland vanaf voorjaar 2016)
– Vanuit de boot afval spotten, verzamelen en afvoeren
– Assisteren bij varen, aanmeren et cetera
– Noteren/bijhouden hoeveelheid en aard van het afval

Omdat vele handen licht werk maken, doen we alle klussen zoveel mogelijk met elkaar. Ieder op zijn eigen tempo en naar eigen kunnen, maar altijd met genoeg ruimte voor een kop koffie en een gesprek.